با فرا رسیدن ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها، تاریخ بار دیگر پرده از حقیقتی تلخ برمیدارد؛ حقیقتی که در سکوت سنگین جامعه آن روز، مظلومیتی جاودانه را رقم زد و زخمی ماندگار بر حافظهٔ امت نهاد.
فاطمه(س)، تنها بانویی قدسی نبود؛ او نفسِ عدالت بود در کوچههای مدینه، صدای حرمت انسان در روزگار خاموشی، و قامت استوار در برابر بیانصافی.
امروز نیز، یاد او تنها سوگواری نیست؛ دعوتی است به بازخوانی اخلاق، شنیدن صدای بیپناهان، و پاسداشت کرامت انسان. جامعهای که میراث فاطمه(س) را میشناسد، باید در برابر رنج مردم، سکوت نکند و حقیقت را پاس بدارد.
با دلی اندوهگین، شهادت این بانوی آسمانی را تسلیت عرض میکنم.
باشد که مرور سیره و رنجهایش، ما را به مهربانی بیشتر، انصاف ژرفتر، و فهمی روشنتر از سرنوشت مشترکمان رهنمون سازد.
التماس دعا
سید کاظم بهبهانی


















































